ลินจิ้งเป็นนักเรียนดีเด่นตามมาตรฐาน เขาขยัน ตั้งใจเรียน และมีมารยาท
ทว่าหลังย้ายโรงเรียนมาตอน ม.ห้า ก็ถูกเด็กเลวอันดับหนึ่งจากท้ายของชั้นปีบังคับให้เป็นลูกน้องเข้าสังกัด
หลินจิ้งเคยถามถึงเรื่องนี้อย่างไม่เข้าใจว่าเพราะเหตุใด
จี้ซิงหลิงพาดเสื้อเครื่องแบบนักเรียนไว้บนบ่า พิงผนังด้วยท่าทางกวนประสาท ปล่อยให้แสงแดดสีทองตกกระทบปลายผม
“ช่วยไม่ได้ ใครใช้ให้นายไม่รอบคอบเอง”
หลินจิ้ง：？
แย่แล้ว หมอนี่มีปัญหาแน่ๆ

ตอนวันเกิดอายุสิบแปดปี
คุณชายจี้โบกเจลแต่งผมจนหัวเยิ้ม ขวางเขาไว้ที่ประตู พูดจาด้วยท่าทางสุดคูล “พรุ่งนี้ว่างไหม”
หลินจิ้งตื่นเต้นมาก “จี้ซิงหลิง！หางกิเลนของนายโผล่ออกมาอีกแล้ว！