นิยายชุดลิขิตเหนือกาล เล่ม ๒

บ้านเช่าหลังหนึ่งนำพาหล่อนให้พบกับเขา 'หลวงเดชาอักษร' ผู้ซึ่งกล่าวหาว่าหล่อนเป็นสตรีวิปลาสในคราวแรกที่ได้พบกัน อีกทั้งยังบอกว่าหล่อนหน้าตาเหมือนเจ้าสาวของเขาที่หายตัวไปเมื่อสามปีก่อน!

โชคชะตากำลังกลั่นแกล้งหล่อนหรือไร จึงทำให้หล่อนข้ามผ่านกาลเวลา มาโผล่บนเรือนของคุณหลวงผู้นี้ และจำต้องปลอมตัวเป็น 'แม่วาด' เจ้าสาวที่หายตัวไปของเขาอีกด้วย!
.
.
ข้าวหอมเอ๊ย...จะไปหลงรักคุณหลวงคนนั้นไม่ได้หรอกนะ!
ทั้งขี้เก๊ก ทั้งดุ ทั้งเจ้าระเบียบสารพัดสารเพ หล่อนจะทนอยู่กับเขาได้หรือ ที่สำคัญเขาเองก็มีคนที่รักจนเต็มหัวใจอยู่แล้ว...ภรรยาของเขานั่นอย่างไรเล่า แม้ว่าเธอผู้นั้นจะหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยมาถึงสามปี แต่ก็เห็นชัดแล้วว่าเขายังคง รอคอยให้เธอกลับมาอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน หล่อนจะสวมรอยเป็นภรรยาของเขาไปตลอดชีวิตไม่ได้หรอก
เหนืออื่นใด...หล่อนไม่ใช่คนที่นี่ ไม่ได้เกิดในช่วงเวลานี้ ไม่ได้คุ้นเคยกับยุคสมัยนี้เลยแม้แต่น้อย 
สักวันหนึ่ง...หล่อนจำต้องจากไป กลับไปอยู่ในที่ที่ตัวเองควรอยู่ และปล่อยให้ช่วงเวลาอันอัศจรรย์และน่าพิศวงเหล่านี้เป็นแค่ภาพฝัน ที่ท้ายที่สุดแล้วจะกลายเป็นเพียงแค่ความทรงจำ...ที่หล่อนอาจจะลืมเลือนอย่างง่ายดาย
อาจลืมที่เคยได้พบ...ได้ประสบพบเจอดังความฝัน
ลืมแล้วซึ่งดวงตาคมแสนดุดัน
ลืมคืนวันเคยชิดใกล้...ตลอดกาล