Don't Expect Me To Be Your Friend: Nigiri-Sushi
ลภัสเกร็งตัวเมื่อเหลือบมองด้านข้าง คนที่นอนหันหลังให้เหมือนจะตื่นในเวลาเดียวกับเขา แต่ต่างคนต่างไม่ยอมขยับ ไม่ปริปากพูดอะไรกันสักที
..มันเกิดขึ้นได้ยังไงนะ..
แพทเทิร์นเดิมๆ..มาเที่ยวเฮฮา ดื่มสังสรรค์ เหล้าเข้าปากจนเมาไม่รู้เรื่อง จากนั้นก็มาลงเอยบนเตียง สถานการณ์เบสิคแบบนี้เขาจะไม่คิดให้วุ่นวายใจเลย ถ้าอีกฝ่ายเป็นคนรักของเขา ไม่ใช่..น้องชายข้างบ้าน
..โดยเฉพาะอย่างยิ่ง..ไม่ควรจะเป็นน้องชายของแฟนเก่าด้วย..
เจ้าเด็กที่อายุน้อยกว่าเขาแปดถึงเก้าปีคนนี้ คือคนที่เขาเคยเอาขวดนมป้อนใส่ปากมากับมือ ทั้งยังเป็นเพื่อนบ้านตัวน้อยที่คุ้นเคยและเล่นกันมาตลอด เป็นน้องชายขี้อ้อนที่ติดเขาแจ เป็นกระทั่งลูกศิษย์ที่เขาสอนการบ้านให้ทุกวัน
นอกจากนี้ เมื่อหนึ่งปีก่อน ความสัมพันธ์ของพวกเขาก็ใกล้ชิดกันมากขึ้น เขาได้คบกับพี่ชายของเจ้านี่ เลยต้องบวกสถานะคนรักของพี่คนโตไปอีกหนึ่ง
..ถึงตอนนี้การเป็นคนรักที่ว่านั่นจะเหลือแต่อดีตแล้วก็เถอะ..
แต่ที่เป็นปัจจุบันกว่า ตอนนี้เขาคือพี่เลี้ยงสอนงานให้ ในทางปฏิบัติ พวกเขาควรมีระยะห่างระหว่างผู้สอนกับคนมาฝึก และสมภารก็ไม่ควรกินไก่วัด
หากแต่เรื่องราวเมื่อคืน..ทำลายทุกขอบเขตจนเละเทะ
...........................................................................
“เรายังเป็นพี่น้องกันเหมือนเดิมใช่ไหม”
เขามองลภัส “ผมไม่เคยคิดอยากเป็นน้องชายของพี่สักหน่อย”
ลภัสหน้าชา มือเท้าเย็นเฉียบ ถึงอย่างนั้นก็ยังถามเสียงแผ่ว
“เป็นเพื่อนกัน..ก็ยังดี” สุดท้าย..เขาก็เห็นแก่ตัวเหมือนเคย
“อย่าคาดหวังให้มากไปหน่อยเลย” ภีมหัวเราะหึ “ผมเป็นเพื่อนกับพี่ไม่ได้..และไม่คิดจะเป็น”
-------------------------------------------------------------------------------------------
Kiss Me My Friend : JUPJIB
เพื่อนคุย เพื่อนกิน เพื่อนเที่ยว ...เพื่อนนอน... ขอบเขตคำว่าเพื่อน ของแต่ละคนมันไม่เท่ากัน
......................................
“ถ้ามีอะไรกับใครก็ได้ ก็มีกับกูได้สิ”
ด้วยไม่ทันคิด ถ้อยคำที่วนเวียนในสมองจึงหลุดออกจากปากโดยไม่ได้ไตร่ตรองให้ดีเสียก่อน มันทำให้เกิดความเงียบขึ้นระหว่างทั้งสองคนในทันที
รอบข้างคล้ายไม่มีเสียงใดๆ ต่างฝ่ายต่างมองหน้ากันนิ่ง หลายวินาทีผ่านไป ก่อนที่คนยิ้มร้ายจะเผยรอยยิ้มขึ้นมาอีกครั้ง
“ได้สิ”
เห็นอีกฝ่ายทำหน้าอึ้ง ต้นทุนก็หัวเราะออกมา
“ตามมาที่ห้องกูแล้วกัน ในเมื่อมึงเป็นคนชวนก็อย่าหนีล่ะ”
............................