เขาไม่ถูกชะตากับเธอตั้งแต่แรกเห็น จึงคอยหาเรื่องเธอทุกครั้งเมื่อเจอหน้า พอเธอตอบโต้กลับมาเขาก็หงุดหงิดทุกที แต่ให้ตายสิ ทำไมทะเลาะกันทีไรเขาถึงอยากลากเธอขึ้นเตียงก็ไม่รู้ 
แต่แล้ววันหนึ่งหลังจากเขาเผลอจับเจ้าหล่อนกิน เขากลับถูกมารดาบังคับให้จดทะเบียนสมรสเพื่อรับผิดชอบ ทำให้เอดาน มาร์เซโล โกรธจนแทบคลั่ง นี่มันสมัยไหนแล้ว เขาเองก็ไม่ได้ข่มขืนเจ้าหล่อนเสียเมื่อไหร่ โธ่ มันก็สนุกกันทั้งสองคนนั่นแหละน่า แต่เมื่อไม่สามารถขัดคำสั่งได้ เขาจึงถือโอกาสนี้จัดการกับหล่อนให้คุ้มกับชีวิตโสดที่ต้องเสียไป.. 

“ฉันรู้ว่าตัวเองหล่อแต่ไม่ต้องจ้องจนตาค้างขนาดนั้นก็ได้”
เสียงทุ้มที่หลงตัวเองอย่างน่าหมั่นไส้นั้นทำให้เธอกรอกตาไปมา เอดานหน้าตึงเมื่อเห็นเจ้าหล่อนชักสีหน้าใส่แบบนั้น ร่างสูงเดินเข้าไปหาหล่อนอย่างหมายมาดก่อนจะก้มลงกักขังอีกฝ่ายไว้ในอ้อมแขน 
“นายจะทำอะไร” 
“อย่าชักสีหน้าใส่ฉันอีก” 
“มันหน้าฉัน นายมายุ่งอะไรด้วย” ดารากานต์ย้อนก่อนจะพยายามดิ้นให้หลุดออกจากอ้อมแขนแกร่งนั้น 
“อืม หน้าเธอน่ะถูก แต่ฉันไม่ชอบ ไม่พอใจ และถ้าฉันไม่ชอบไม่พอใจขึ้นมาฉันก็ต้องหาทางระบาย” เอดานพูดจบก็มองปากอิ่มเต็มนั้นนิ่งนาน ก่อนจะเคลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ 
“อย่านะ นายไม่มีสิทธิ์ทำกับฉันแบบนี้นะ อื้อ” 
ยังไม่ทันจะพูดจบปากร้อนๆ ก็ประกบลงมา จูบที่เร่าร้อนเปรียบเสมือนไฟที่กำลังเผาผลาญร่างกายเธอให้มอดไหม้ สมองที่เคยทำงานอย่างดีกลับขาวโพลนไปซะอย่างนั้น 
ดารากานต์โกรธตัวเองนัก เธออยากจะเกลียดเขา อยากจะรังเกียจในสัมผัสเขา ทว่าทุกครั้งที่เขาแตะต้อง เธอกลับปฏิเสธมันไม่ได้..