“ฉันอยากมีลูกสักคน แต่พยับหมอกบอกว่าคุณอายุเยอะแล้ว มีหวังได้พึ่งไวอะกร้าตอนที่ฉันคิดจะมีลูก” พชรตัวแข็งทื่อ กรามของเขาแข็งค้างไม่พอใจกับสิ่งที่ได้ยิน “ที่อยากมีลูกก็เพราะไอ้หมอกมันบอกว่าผมไม่มีน้ำยางั้นเหรอซัน” หญิงสาวยอมพยักหน้ารับคำกล่าวของเขา “เขาบอกว่าคนอายุเยอะอย่างคุณไม่มีทางมีลูกได้แน่ๆ” พชรสูดหายใจเข้าลึก เขาเชยคางของหญิงสาวขึ้นมา “ผมทำการบ้านกับคุณอาทิตย์หนึ่งเคยนับไหมว่าเท่าไร” หน้าของคนฟังแดงทันควัน เธอเม้มปากไม่อยากจะตอบคำถาม แต่พวกเขาสองคนก็รู้ๆ กันอยู่ว่าการรักใคร่ของพวกเขาค่อนข้างจะถี่ “ทุกครั้งที่ผมมีอะไรกับคุณผมไม่เคยพึ่งไวอะกร้า” อันนั้นเธอก็รู้ เขาคึกคักดี “แล้วทำไมหลังจากที่คุณอยากจะมีลูก ผมต้องพึ่งไอ้ยาพรรค์นั้นด้วย” “เพราะคุณจะต้องพยายามหนักขึ้นไง” ตาคมวาวขึ้นเหมือนไม่สบอารมณ์ที่โดนดูถูก เมื่อหนาเอื้อมไปหารังดุมเสื้อผ้าของหญิงสาว “งั้นเรามาเริ่มกันตรงนี้เลย คืนนี้ผมจะมีอะไรกับคุณจนกว่าจะเช้า” แก่นตะวันเห็นดังนั้นก็ตัวสั่น... เขาเอาจริง “พัช”“รอนับรอบได้เลย... ซัน”