เงาเพลิงสะท้านปฐพี 1 -2 (ล่าสุด) 
.
คำโปรย
. 
‘จูจู’ เด็กสาวชาวบ้านผู้ซึ่งห่างไกลจากคำว่า ‘หญิงงาม’ อยู่อักโข อีกทั้งท่าทางทึ่มทื่อก็มักทำให้ถูกอันธพาลในหมู่บ้านรังแก
.
กระทั่งเด็กหนุ่มรูปงาม (ที่นางลอบเรียกว่า ‘เจ้าคนโฉด’) ย้ายมาอยู่บ้านข้างๆ นับแต่นั้นนางก็เพียงถูกคนคนเดียวรังแก พ่วงด้วยงานปัดกวาดซักล้าง หุงหาอาหาร ราวกับนางเป็นสาวใช้ประจำตัวเขาก็มิปาน!
.
เมื่อสำนักบำเพ็ญเซียนเซิ่งจื้อเปิดรับศิษย์ใหม่ เจ้าคนโฉดก็กำลังจะจากไปเข้าเรียน ทว่าเขากลับไม่ยอมปล่อยนางเป็นอิสระ มัดนางเข้ากับกองสัมภาระแล้วพาไปด้วยกัน โธ่! นางไม่อยากบำเพ็ญเซียนร่ำเรียนวิชาเสียหน่อย
.
แต่... ถ้าการได้เข้าเป็นศิษย์สำนักเซิ่งจื้อจะทำให้นางมีข้าวกิน มีที่ให้นอนอุ่นไปตลอดชีวิต เช่นนั้นนางจะยอมอดทนอยู่กับเจ้าคนโฉดผู้นี้ต่อไปอีกสักระยะก็แล้วกัน!
.
หลังอ่าน
.
สนุกมาก.........กกกกกกกก เป็นเล่มที่อ่านไปอมยิ้มไป มันฮา มันน่ารัก มันลุ้นระทึก มันดีอ่ะ ... แนว Fantasy action comedy Romance เรื่องราวของจูจู สาวบ้านนา ที่ไม่มีตบะ และพลังธาตุใด ๆ มีดี แค่ทำอาหาร ทำงานบ้าน เป็นสุดยอดสาวใช้ นางจึงถูก อาจาง เจ้าคนโฉด หิ้วไป สำนักเซียน อาจาง จอมอัจฉริยะ ผ่านฉลุยไปเป็นศิษย์อันดับ 4 ของปรมาจารย์ในสำนัก ส่วน จูจู เป็นของหายาก เพราะหาดีไม่ได้ ทั้งหน้าตา และพลังธาตุ แต่ ดันไปเข้าตา เจิ้งเฉียน รับจูจูเป็นศิษย์ในการหลอมยา ซึ่งในสำนักนี้ มีคนแปลก ๆ เต็มไปหมด เริ่มจาก
.
จูจู - สาวบ้านนา ที่เต็มไปด้วยปริศนา เก่งงานบ้านงานเรือน มนุษย์สัมพันธ์ดีเลิศ ชอบปลูกต้นไม้ ตกปลา หนีเรียน จอมอู้ เช้าชามเย็นชาม มีฝีมือในการหลอมยาจนน่ากลัว มีสัตว์เลี้ยงวิเศษแสนน่ารักชื่อ ลูกหมู
.
อาจาง -- จอมเย็นชา ไม่เอาใคร บ้าต่อสู้ อันธพาลตัวเอ้ เห็นจูจูเป็นคนใช้ส่วนตัว พอหิว ก็ถีบประตู นั่งเป็นคุณชายให้จูจู ทำอาหารมาเสริฟ ยึดคติ หมูโง่เง่าของข้า ใครอย่าแตะ
.
อาจารย์เจิ้งเฉียน -- ฝึกตบะดูดซึมธาตุไฟผิดวิธี ทุก 2-3 วัน พลังหยางสูงเกิ้น ต้องลงเขาไปปลดปล่อย ไม่ต้องกินไวอากร้า ก็เก่งกล้าเกินชายใด (เป็นเป้ามายของศิษย์พี่ตี้) ทั้งเกลียด ทั้งริษยา ทั้งเอ็นดูจูจู
.
ศิษย์พี่ตี้ - ชายหนุ่มอายุเกือบ 40 ปี ที่ติดอยู่ในร่างเด็ก 10 ขวบ เพราะตอนเด็ก เผลอไปกินหญ้าอ่อนเยาว์ เข้า แม้จะเป็นอัจฉริยะ แต่ในหัวกลับมีแต่เรื่องใต้สะดือ แต่มันไม่โตอ่ะ (แสนจะอิจฉา อ.เจิ้ง ที่ไม่ต้องกินไวอากร้า) 
.
ศิษย์พี่จี -- หมาป่าหุ้มหนังแกะ เป็นคุณชายนุ่มนวลแสนสุภาพ แต่จริง ๆ ทั้งเจ้าเล่ห์ ทั้งร้ายกาจ แถมในหัวคิดแต่เรื่องใต้สะดือกับศิษย์น้องสาม (คนเดียว) ปากปราศรัย น้ำคำกรีดเนื้อเป็นริ้ว ๆ ไม่เชื่อถามพี่ตี้ดูจิ
.
ศิษย์พี่ลวี่ (พี่สาม) -- สวยหยาดเยิ้ม ใสซื่อ (บื้อ) บริสุทธิ์ ไร้เดียงสา เลยถูกศิษย์พี่จีหลอกกินตับ แบบไม่รู้ตัว ให้สาบานว่าจะเชื่อฟังเขาคนเดียว แต่ ..... ตตต จริง ๆ แล้วนางคือจอมพลังแห่งการทำลายล้าง ที่น่ากลัว ม้าก....กกกก
.
.
เรื่องนี้มีเหตุการณ์ชวนลุ้นเป็นระยะ ๆ ต้องเอาใจช่วยตลอด อาจางยังไม่เท่าไรเพราะเขาเก่งกล้าเกินใครอยู่แล้ว แต่จูจู นี่สิ หวาดเสียวชวนเจ็บตลอด แต่นางก็ผ่านมาได้ด้วยสมอง สองมือ และหมูวิเศษนี่แหล่ะ ชอบความสัมพันธ์ของอาจางกับ จูจูมาก เป็นคู่ตรงข้าม ที่เคมีเข้ากันเด๊ะ อาจางทั้งข่มขู่ เรียกร้องกดขี่รังแก จูจูตลอด แต่พอมีใครกล้ารังแกจูจู เฮียตามไปตื้บ ไม่สนว่าเป็นหญิงเป็นชาย ยังมีเรื่องความสัมพันธ์ของกลุ่มศิษย์พี่ ศิษย์น้องร่วมสำนัก ที่ชวนหมั่นเขี้ยว และซาบซึ้งใจ เรื่องนี้มีโมเม้นท์น่ารัก ๆ เต็มไปหมด
.
👉เจอลูกหมู
จูจู : ลูกหมูของใครอ่ะ
อาจาง : ญาติเธอไม่ใช่หรือ 
จูจู :😲😲
.
👉เจอยาลูกกลอน
อาจาง : บิดหู จูจู ไปขโมยมาหรือ
จูจู : หนูเปล่าน่ะ 
ลูกหมู ทำหน้าปลื้มปริ่ม : บิดก้น แล้ว อ้วกออกมาเป็นยาลูกกลอนปนน้ำลาย ด้วยท่าทางภูมิใจ 
จูจู ทำหน้าปลาบปลื้ม🤑🤑 ตูรวยแล้ว : ใคร ๆ ก็อยากได้ยาลูกกลอน คราวนี้มีท่านคนเดียวที่จะได้กินต่างลูกอมเลยละ 555..... 
อาจาง : แหวะ ....
คนอ่าน : แหวะ แหวะ....
.
👉ฤทธิ์ศิษย์พี่ลวี่
พี่ลวี่ เจอ อ้ายเวนศิษย์ต่างสำนักหยามแล้วชวนเป็นเมียเก็บ มีการต่อสู้กัน พี่หลี่จอมพลัง จับอ้ายเวน ยกแล้วทุ่ม ๆ จนเลือดสาด ลงท้ายด้วยการเอาเท้าเหยียบแล้วขยี้ตรง ...... แอ้ก...กก
.
ศิษย์พี่ตี้ : หดขา อวัยวะข้างเล่าง เย็นยะเยียก ตบบ่า พี่จีที่หน้าเขียวว่า "ข้าไม่แย่งน้องสามกับเจ้าเแล้ว น่ากลัวเกิ้น ถ้าเจ้านอกใจ เจอฝ่าเท้าเดียวก็จบเห่แล้ว "
อาจาง : มองพี่จีด้วยความนับถือ " ข้าเลื่อมใสท่านจริง ๆ "
พี่จีหน้าเขียว กลืนน้ำลายเอื้อก....😥😥😥😥
.
เล่ม 1-2 -- แนะนำตัวละคร และการรวมตัวของศิษย์พี่น้อง
.
เล่ม 3 ไป --- เป็นการผจญภัยตามล่าหาของวิเศษ ของเหล่าศิษย์พี่น้องจอมเพี้ยน กับ ไขปริศนาความลับของจูจู กับ อาจาง 
.
มาเถอะ ๆ เรามาลงไหลงแดงด้วยกัน
.

#ชวนอ่านอย่างแรง
#ชวนมาลงแดงด้วยกัน