ตำนานมหาวิทยาลัยของผมบอกไว้ว่า... หากสาวคนใดบังเอิญเดินไปสะดุดที่ "ลานเกียร์" ของคณะ "วิศวกรรมศาสตร์" เธอคนนั้นก็จะได้แฟนหนุ่มเป็นเด็กคณะวิศวะแบบไม่ต้องสงสัย แต่เรื่องราวของผมมันดุเด็ดเผ็ดมันมากกว่าไปเดินสะดุดหน้าคณะนั้นเยอะ นั้นก็เป็นเพราะ "เขา" คนนั้น ไม่ได้มาเดินสะดุดล้มหน้าลานเกียร์ แต่ "เขา" โดนผมดักสารภาพรักกลางลานเลยต่างหาก

พวกคุณได้ยินเรื่องนี้แล้วรู้สึกยังไง? ดีใจกับผม อวยพรให้กับผม หรอืแสดงความยินดีกับผม ที่ผมได้สารภาพรักในที่ที่เป็นตำนาน แต่คุณน่าจะเอะใจสักนิดนะ ที่ผมแทนคนคนนั้นด้วยคำว่า "เขา"

ใช่แล้ว ผมเรียกคนคนนั้นว่า "เขา" เพราะเขาไม่ใช่สาวน้อยบอบบางที่น่ารัก ที่มาสะดุดหน้า "ลานเกียร์" แล้วได้แฟนเป็นหนุ่มวิศวะตามตำนาน แต่ "เขา" เป็นนิสิตแพทย์ชายที่แสนเพอร์เฟ็กต์ ผู้มีส่วนสูงถึงหนึ่งร้อยแปดสิบห้าเซนติเมตร แต่นั่นก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญเท่าที่คนนั้น...

"เอ่ยตอบรับคำสารภาพรักหลอกๆ ของผม!"