ชั่วชีวิตของอ๋าวเซิ่งเพียงต้องการใช้ชีวิตร่วมกับเจี่ยงชิง.

เจี่ยงชิงช่วยเขาให้ขึ้นครองบัลลังก์กลายเป็นฮ่องเต้ แต่กลับทอดทิ้งเขาไป ปิดบังชื่อแซ่ ระหกระเหินเร่ร่อนไปบนแผ่นดินอันกว้างใหญ่.

เขาพยายามออกตามหาร่องรอยของเจี่ยงชิงอย่างสุดความสามารถ เมื่อพบกลับมิกล้าบีบบังคับฝืนใจ 

ทำได้เพียงสั่งคนคอยสะกดรอยตาม เนื่องด้วยรู้จักนิสัยของอีกฝ่ายดี.

เมื่อด้อยวาสนาจึงมิอาจใช้ชีวิตคู่อยู่ร่วมกับคนรัก เขาจึงรู้สึกว่าตำแหน่งฮ่องเต้ช่างไร้ความหมายสิ้นดี.

.

เจี่ยงชิงไม่เข้าใจความคิดของอ๋าวเซิ่งแม้แต่น้อย

ทางหนึ่งคือเขารู้สึกผิดต่อเรื่องราวในอดีต อีกทางหนึ่งคือมิอาจแน่ใจได้ว่าตนเองคิดอย่างไรกับอ๋าวเซิ่งกันแน่ 

สุดท้ายจึงตัดสินใจเลือกเดินจากมา.

แต่ด้วยอัจฉริยภาพของเขา เจี่ยงชิงได้ทิ้งผลงานอันทรงคุณค่า และแนวทางการแก้ไขปัญหาต่างๆ ไว้เป็นแบบแผนแก่ราชสำนักเซิ่งชิง

.

ครานี้เจี่ยงชิงกลับจับพลัดจับผลู คุมตัวประมุขของชนเผ่านอกด่านผู้มีใจคิดก่อกบฏเอาไว้ได้ 

แต่จะนำตัวฝ่ายนั้นไปมอบแก่อ๋าวเซิ่งอย่างไร.

นี่คือปัญหาสำคัญ.

เนื่องด้วยเขาหลบลี้หนีจากวังหลวงไปราวสามปี จึงมิได้เตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อมสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้น