“ที่สำคัญพี่จะไม่รับของจากผู้หญิงคนอื่นอีก นอกจากคนสำคัญ...คนนี้”

ริมฝีปากที่เคยสดใสด้วยสีสันยามนี้ดูเผือดซีด คงมีเพียงอาการสั่นระริกที่บอกให้รู้ว่าเจ้าของยังคงมีชีวิต แม้จะพยายามเอ่ยเอื้อนแต่สุ้มเสียงที่หลุดออกมาช่างแผ่วเบา

“พี่พัทหมายความว่า...”

“พี่ไม่เคยพูดเพราะคิดมาตลอดว่าสักวันณาณ่าก็จะเห็นเองและคิดได้เองว่าสำหรับพี่เราเป็นได้แค่พี่น้อง พี่ไม่เคยคิดกับณาณ่ามากกว่านั้น และถ้าถามพี่ตอนนี้พี่ก็ยิ่งมั่นใจว่าพี่ไม่ได้รักณาณ่า...ไม่มีทางรักได้เลย”

 

……………………………………………………………………………….

 

สำหรับ ‘ณอันดา’ เขาเป็น ‘มิสเตอร์ฮีโร่’ ที่คอยให้คำปรึกษาและอยู่เคียงข้าง

ทำให้เธอกลายมาเป็นหญิงสาวผู้เปี่ยมด้วยความมั่นใจในทุกวันนี้

สำหรับ ‘พาณาสน์’ เธอเป็นเพียง ‘เถาวัลย์’ ที่คอยตามติดดั่งฉายาที่เพื่อนๆ ของเขาเรียกขานเธอ

 

จากความปลาบปลื้ม… แปรเปลี่ยนเป็นรักที่หยั่งรากลึกในหัวใจของหญิงสาว

เธอจึงทำทุกทางเพื่อให้เขา ‘รับรู้’ แต่ความผิดพลาดโดยไม่ตั้งใจกลับทำให้เขาไม่อาจ ‘รับรัก’

 

กระทั่งในวันที่ใกล้จะข้ามผ่านความรู้สึกเจ็บปวดเจียนตายนี้ไปได้

ชายหนุ่มกลับหวนคืนมาอีกครั้ง พร้อมพยายามทำทุกอย่างเพื่อแสดงความรักให้เธอ ‘รับรู้’

แต่เธอกลับไม่แน่ใจเสียแล้วว่าจะ ‘รับรัก’ เขาได้อีกครั้งหรือไม่