อย่ารบกวนการเรียนของฉัน

ในปี 2020 “หนานเซี่ยงหว่าน” อายุ 28 ปี ซึ่งเป็น ผู้อำนวยการขององค์กรที่มีชื่อเสียงระดับโลก ในขณะเดียวกันก็เป็นคนขี้ระแวง วิตกกังวล เทคโนโลยีทางจิตวิทยาขั้นสูงจะสามารถช่วยให้เธอย้อนกลับไปเมื่อ 10 ปีที่แล้วนำพาให้เธอได้ย้อนกลับไปสู่การเป็นนักเรียนปี 3 ที่กำลังเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยกวางหัว ในขณะเดียวกันนั้นหนานเซี่ยงก็ได้แก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นระหว่างเธอและเพื่อนร่วมชั้นของเธอที่ถูกพ่อเกลียดรวมไปถึงความทรงจำต่างๆ ตอนเรียนอยู่ชั้นม.ปลายและในตอนนั้น หนานเซี่ยงก็ได้เป็นเพื่อนกับเด็กนักเรียนกีฬาคนหนึ่งชื่อ “หลินเซียวหราน” จนทำให้หนานเซี่ยงรู้ว่าคนเราทุกๆ คนต่างก็มีจุดหมายของตนเอง ชีวิตคนเราไม่ได้มีแค่คำว่า “ชนะ” เพียงอย่างเดียวเธอเริ่มช่วยเหลือเพื่อนของเธอให้ทำตามความฝันจนในที่สุดหนานเซี่ยงก็ได้รับมิตรภาพที่ดีๆ รวมไปถึงคืนดีกับพ่อของเขา และเมื่อเธอได้กลับมาพบกับหลินเซียวหรานอีกครั้งเธอก็ตัดสินใจที่จะเริ่มต้นทำความรู้จักกับหลินเซียวหรานและพร้อมจับมือกันเพื่อชีวิตที่มีความสุขต่อไป

เนื้อหาปกหลัง : อย่ารบกวนการเรียนของฉัน

"เด็กไม่เอาไหนก็คือเด็กไม่เอาไหน" นี่คือคำพูดติดปากของหนานเซี่ยงหวั่น เจ้าหน้าที่ฝ่ายบุคคลบริษัทใหญ่ระดับประเทศ ผู้จบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยชื่อดัง ระหว่างเดินทางกลับจากคัดเลือกนักศึกษาจบใหม่เข้าทำงานเธอหลับบนเครื่องบิน และตื่นขึ้นในช่วงเวลาที่ตัวเองยังเรียนอยู่ชั้นมัธยมปลายปีที่สอง แต่ไม่ใช่ห้องคิง กลับเป็นห้องบ๊วยที่เธอตั้งแง่และก่นด่าอยู่เป็นประจำ เธอได้แต่พยายามอย่างหนักเพื่อให้ตัวเองได้กลับไปเรียนห้องคิง ท่ามกลาง "เด็กไม่เอาไหน" ของห้องบ๊วย หนานเซี่ยงหวั่นก็ได้เรียนรู้สิ่งต่างๆ มากมายโดยเฉพาะมิตรภาพระหว่างเธอและหลินเซียวหรัน หนุ่มนักกีฬาของโรงเรียนที่เธอมองว่าไม่เอาไหนที่สุดคนนั้น