“บุหงางามกลิ่นหอมล้ำยั่วเย้าจิต กลีบดอกพินิจแลพิศมัยงามละไมดุจกายเจ้า ราพณาสรูเอ๋ยข้าคงหลงเจ้าจนโงหัวไม่ขึ้นเสียแล้ว”

 

'อสุรมาศยักษา'กษัตริย์แห่งสุวรรณนครชื่อเสียงเลื่องลือขจรขจายว่าเป็นอสุราร้ายผู้กำชัยเหนือทั้งสิบทิศ วันหนึ่งออกประพาสป่าได้มีวาสนาพบเจอคนงามนาม'ราพณาสรู'กษัตริย์แห่งอักกะนคร พานพบเพียงครั้งกลับตราตรึงดวงจิตให้เฝ้าถวิลหามิจางหาย หมายใจจักได้เจ้าโฉมลาวัณย์มาเป็นคู่เคียงบัลลังก์ถึงขั้นเอาเรื่องสงครามกับชาวมรรตัยมาเป็นข้ออ้างเข้าหา เฝ้าเทียวไร้เทียวขื่อคนงามหวังจักเกี่ยวดองสองเมืองแลได้ราพณาสรูมาเป็นคู่ครองดั่งใจหมายแต่เรื่องกลับไม่ง่ายดายเพียงนั้น ทำเอาจอมอสุราลงแดงแทบคุ้มคลั่งจึงใช้ไม้สุดท้ายออกอุบายศรเสี่ยงทายเลือกคู่

 

"หากมีบุญเป็นเพียงสหายร่วมรบขอให้ศรนี้กลายเป็นศาสตราวุธ แต่หากเราสองมีบุญเป็นคู่กันก็ขอให้ศรนี้กลายเป็นอวลบุปผา ขอเทวราชาจงเป็นพยานแก่เราด้วยเถิด"