ยามลมหวนเมื่อใด ‘หมื่นพลทัต’ เป็นต้องคิดถึง
เด็กน้อยในความทรงจำของตนอยู่เสมอ
มิรู้ว่าจำปาดอกนั้นกำลังจ้องมองกันอยู่แห่งหนใด
เหตุการณ์เสียกรุงเมื่อสิบปีที่แล้วทำให้ชีวิตของเขามีอันต้องแปรเปลี่ยน
จากบุตรชายคนโปรดจากตระกูลมั่งคั่ง กลับกลายเป็นเด็กกำพร้าไร้บิดามารดา
สรรพสิ่งที่ทำให้เกิดทุกข์หล่อหลอมหัวใจชายหนุ่มให้ด้านชา
ใบหน้าแสนเย่อหยิ่งยากที่จะยิ้มให้แก่ผู้ใด

ทุกสิ่งเปลี่ยนไปเมื่อคนแปลกหน้านามว่า ‘ขวัญ’ ก้าวเข้ามาในชีวิต
เด็กหนุ่มบอกว่าจะช่วยตามหามารดาของเขาที่ถูกกวาดต้อนไปยังหงสาวดี
โดยมีข้อแลกเปลี่ยนบางอย่าง เพราะปรารถนาที่จะรอพบใครบางคน
ขวัญจำเป็นต้องอยู่ร่วมกับขุนนางที่คอยจ้องแต่จะจับผิดตนตลอดเวลา
ทั้งคู่มีโอกาสเรียนรู้กันและกัน จนเกิดความผูกพันราวกับรู้จักกันมานานแสนนาน
เรื่องราวคล้ายจะดำเนินไปอย่างราบรื่น จนกระทั่งความจริงบางอย่างถูกเปิดเผย

Hash Tag : #มิอาจพรากขวัญ

━━━━━━━━━━━━━━
“ข้าชื่อ...จำปา”
“จำปาดอกนี้ เหตุใดจึงมอมแมมนัก”
“เจ้าก็มิได้ดีไปกว่าข้าดอก”
“ข้าอายุมากกว่าเจ้า เจ้าควรเรียกข้าว่าพี่”
“พี่ขี้เถ้าฤๅ ฮ่าๆ”
“พี่ทัต เอ๊ย พี่หาญ เรียกข้าว่าพี่หาญ”