“ไม่เจอกันนานสวยเหมือนเดิมเลยนะครับน้องริน”
“ไอ้พี่ตะวัน ไม่เจอกันนานก็ยังปากหมาเหมือนเดิมเลยนะครับ”
‘ตะวัน’ เพื่อนพี่ชายที่คอยล้อเขาในวัยเด็ก
เพื่อนพี่ชายที่ทำให้หงุดหงิดทุกครั้งที่เจอหน้า
แม้ตะวันจะหายไปเรียนต่อที่เมืองนอกถึง 7 ปี
แต่ความกวนของเพื่อนพี่ชายคนนี้ก็ยังอยู่ แล้วยิ่งเพิ่มขึ้นมากกว่าตอนเด็กเสียด้วยสิ
‘ภุมริน’ น้องชายของเพื่อนสนิทที่เขาชอบแกล้งทุกครั้งที่เจอ
คนตัวเล็กๆที่เขาชอบแหย่เล่นๆเมื่อครั้งวัยเด็ก
พอโตขึ้นความน่ารัก น่าแกล้งก็ยังคงอยู่
แต่กลับมาคราวนี้แมลงตัวน้อยของตะวันกลับต่อยแรงขึ้นกว่าเดิม
แน่นอนว่าการรับมือก็ต้องเปลี่ยนไป
ไร่องุ่นกลางหุบเขาสูง คู่กัดในวัยเด็ก
กับความรู้สึกเล็กๆได้ก่อตัวขึ้นในไร่องุ่นที่ทอดยา
ว ท่ามกลางหมอกหนาวในฤดูเหมันต์
แต่แมลงตัวน้อยภุมรินกลับอุ่นใจ เมื่อบินเคล้าคลออยู่ใกล้ตะวัน