ครั้งนั้น
วันเจ้าพระยายังสดใส
ยังมีจ้าวกุมภาเกรียงไกร
สถิตอยู่ใต้ห้วงชลธาร

เซซัดจากถิ่นฐานบ้านเกิด
หนีตะเลิดเปิดใจมิอาจหาญ
เจ้ามนุษย์ผู้ร้ายใจมาร
ผู้รุกรานทำร้ายใจตน

รอนแรมมาไกลถึงเมืองหลวง
ฝูงทั้งปวงล้มตายเป็นสายฝน
จ้าวยักษ์ใหญ่ตั้งคำในบัดดล

มันสักคนต้องได้..ชดใช้กรรม

-------

       นายเอกชื่อ เกรียงไกร  พระเอกชื่อ ทิวัน  เรียนอยู่มหาวิทยาลัยเดียวกัน  นายไกร  หลงรัก แก้วซึ่งเป็นดาวมหาลัย แต่เสียดายที่แก้ว ดันไปหลงรักพี่วัน  ทำให้ไกร  อดหมั่นไส้พี่วันไม่ได้   จนเย็นวันหนึ่ง ฝนตกพรำ ๆ  นายไกรไปเจอพี่วัน ในสภาพแปลกตาที่มีเกล็ดเต็มตัว ก็นึกว่าพี่วันเป็นภูมิแพ้  ด้วยนิสัยที่ปรับสภาพง่าย ไม่คิดอะไรมาก  นายไกรหาเสื้อมาคลุมให้พี่วัน (กลัวพี่เขาอาย)   รวมถึงให้ยืมไดร์เป่าผม เป่าผิวให้แห้งเนียนสวยงาม 555.....   จนพี่วันบอกว่าเขาเป็น จระเข้ ....เข้ เข้ เข้ ที่แปลงร่างเป็นมนุษย์ได้  แต่เมื่อไรที่เจอน้ำจะกลายร่างเป็นจระเข้   หลังจากนั้นพี่วันก็เข้ามาวนเวียนในชีวิตของไกร  ชอบถามว่า กลัวพี่ไหม  .....  อิชั้นอยากจะละลาย พี่วัน สุดหล่อ ผู้ดีจากเมืองพิจิตร พูดจาหวานหู มารยาทยอดเยี่ยม  หญิงใดเห็นก็รัก ชายใดใกล้ก็ระทวย  ปาหัวใจไปรัว ๆ   แต่พูดภาษาบ้าน ๆ ก็คือ  พี่วันหน้าหม้อ  ป้อไปเรื่อย   แต่นั่นเป็นเพราะ พี่เข้เป็นสัตว์เลือดเย็น  ระหว่างให้มนุษย์เกลียดกับชอบ  ก็เลือกให้มนุษย์ชอบมากกว่า  แต่จริง ๆ ตัวเองเกลียดและแค้นมนุษย์ที่ฆ่าพ่อแม่ตัวเอง   พี่วันไม่เคยปฏิเสธใคร  ดีกับทุกคนไปหมด  หวานกับทุกเพศและทุกตัว  แต่ในใจไม่เคยคิดอะไรเลย เย็นชา ล้อเล่นกับอารมณ์มนุษย์ไปเรื่อย

        แม้กระทั่งกับไกรเองก็ตาม  ที่พี่วันตามมาป้อล้อ (จริง ๆ พี่วันกำลังเลือกอยู่ว่าจะกิน (จริง ๆ) หรือ จะไว้ชีวิตดี)   จนไกรเริ่มสับสันตัวเอง ว่าที่ชอบนะ ชอบแม่แก้ว หรือพี่วันกันแน่  ไอ้ที่หมั่นไส้ ๆ  น่ะ  เพราะแอบรักเขาข้างเดียวป่ะว้า  แถมตาพี่วันก็หวานปานน้ำตาลหยด  ใจที่แม้นแมน ก็เลยแต้วแตก  คิดเข้าข้างว่าพี่เขาคงรักเราแน่ ๆ   แต่ .....เอาเข้าจริงๆ ได้พี่วันมันไม่ได้คิดอะไรเลย  ก็แค่มนุษย์คนหนึ่งที่ตลกดีเท่านั้น  เจ็บนะ....

       เรื่องราวเริ่มเข้มข้นมากขึ้น เมื่อมีหมอปราบจระเข้  หมออาคม  เข้ามาพัวพัน  ชีวิตของไกรอยู่ในจุดที่ต้องเลือก   อย่ายุ่งกับเขาเพื่อกลับมาอยู่ในชีวิตปรกติ  หรือ ยุ่งกับเขาต่อไปตามหัวใจเรียกร้อง  สุดท้ายหัวใจนายไกรตามพี่วันไปสุดหล้า   ยิ่งพัวพัน ความจริงยิ่งเปิดเผย   สิ่งที่ฆ่าจ้าวฮะ  เฮ้ยไม่ใช่ จ้าวจระเข้ได้มีเพียงการทรยศ จากคนที่ไว้ใจเท่านั้น  พี่วันจึงทำการแก้แค้นคนทรยศ   แต่หัวใจที่เลือดเย็นของพี่วันจะไม่รู้สึกรู้สาเลยหรือในเมื่อคนนั้นคือคนสำคัญของพี่วัน  แม้จระเข้จะเป็นสัตว์เลือดเย็น แม้พี่วันจะพูดว่าไม่สำคัญ  แต่ พี่วันกลับหมดอาลัยตายยาก หายใจทิ้ง เป็นวัน  ๆ   หรือจะมีแต่น้องไกรเท่านั้นที่จะดึงหัวใจพี่วันกลับมาได้

.

      อยากบอกว่า สำนวนดีมาก  พล็อตเรื่องดี  เขียนดี อ่านแล้วอินตามเลยล่ะ  เข้าใจแล้วว่าทำไม จ้าวธาราจีงเป็นนิยายวายที่หลาย ๆ คนแนะนำให้หาอ่านกัน