เรื่อง : จอมใจอรันยา ภาค เเก้วพิกสิต
เเม้ดอกเเก้วนี้จักต้องโรย ด้วยพ่ายเเพ้เเก่ชะตากรรม
ขอเพียงลมหายใจสุดท้ายยังได้ส่งกลิ่นหอม
กล่อมพี่น้องอรันยาทั้งหลายยามนิทราสู่ห้วงฝัน
ยุติการเข่นฆ่า ยุติฤดูฝนภายใต้ดวงตาของพวกเรา
ข้าจักเป็นดอกเเก้วน้อยดอกนั้น
เรื่อง จอมใจอรันยา ภาค สูรยาทิตย์อัสดง
ผู้เเต่ง ต.ใต้ต้นตาล
ในเล่ม ที่คั่น โปสการ์ด
ราตรีแสนเย็นเยือกผ่านพัน
ดวงสุริยะจักทอแสงอุ่นอาทรโอบกอดเหล่าประชา
หากมิอยากอยู่ในความมืด จงก้าวออกมารับอรุณ
ยามแสงอัสดง ข้าจักฝากไออุ่นไส้กับสรรพสิ่งเพื่อถนอมเจ้า
กี่วันคืนผันผ่าน สูรยะย่อมเป็นสูรยะ