ฉันตื่นขึ้นมาอีกก็พบว่าตัวเองดันมาอยู่ในร่างของนางร้ายที่มีนิสัยเหวี่ยง วีน ขี้หึง เจ้าอารมณ์ ไร้เหตุผล แถมยังต้องมีฉากจบไม่สวยตามพล็อตนิยายสมัยนิยมเป๊ะ ๆ แม้ยังไม่เข้าใจว่าอะไรเป็นอะไร ไม่รู้ว่าควรจะดีใจหรือเสียใจที่มีชีวิตใหม่อีกครั้ง ฉันก็ต้องใช้ชีวิตในฐานะ ‘เป่ย หลินหลิง’ ต่อไปอย่างช่วยไม่ได้ เพื่อรักษาชีวิตอันมีค่า (อันน้อยนิด) ฉันควรจะอยู่อย่างสงบเสงี่ยมเรียบร้อย ไม่ควรหาเรื่องใส่ตัวสินะ เพราะฉะนั้น พวกท่าน ได้โปรดอย่ามายุ่งกับข้า !