เขามองหล่อนยิ้ม ๆ อีกครั้ง
“แล้วคิโยะล่ะครับ ถ้าเป็นคุณ คุณจะตัดสินใจยังไง”
น้ำเย็นนิ่งคิดอยู่อึดใจ ก่อนจะตอบอย่างระมัดระวัง
“เมื่อก่อนฉันนึกว่ามันมีแต่คำว่ารักกับไม่รัก รักคือ 100 เปอร์เซ็นต์ ไม่รักก็ 0 เปอร์เซ็นต์ เอาเข้าจริงไม่ใช่ รักจริง แต่รักมากหรือรักน้อย ถ้ารักไม่มากพอ เจออุปสรรคก็ผ่านไม่ได้ ถ้าฉันเป็นคิโยะ ฉันจะถือว่าอันจินรักฉันไม่มากพอ ฉันก็ไม่ไปตามเขาละ ฉันยังมีพ่อแม่ที่ต้องดูแล มีงานในโรงเตี๊ยมต้องทำ
ชีวิตยังมีอะไรดี ๆ ให้ทำอีกมาก ฉันคงจะไม่ยินยอมตายอย่างคิโยะหรอกค่ะ”
สายตาอีกฝ่ายบอกความพอใจมากขึ้นอีก เขายิ้ม พยักหน้ารับเป็นเชิงเห็นด้วย
“คิโยะน่ะจะได้ฟังคุณนะ”
“แหม! ไม่ดีหรอกค่ะ คิดแบบฉันก็อดเป็นตำนานซีคะ”