แคธรีนไม่เคยตระหนักมาก่อนเลยว่าอารมณ์ล้ำลึกบางอย่าง เปรียบได้กับน้ำที่ค่อยๆ ไหลซึมขึ้นมาจากใต้ดิน
กว่าจะรู้ น้ำใสก็เต็มแอ่งในหัวใจเสียแล้ว

เธอไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่า จัสติน คือความอบอุ่นใจเมื่ออยู่ใกล้…คือความรื่นรมย์ที่จะได้พูดคุยด้วย ได้ฟังเขาเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับบูรพา และท้ายสุดคือการรับรู้จนไม่มีความรู้สึกแปลกแยกว่าเขาคือชายผู้ซึ่งแตกต่างทั้งเชื้อชาติและศาสนา